Metalowy wolfram, którego nazwa wywodzi się ze szwedzkiego – wolfram (ciężki) i sten (kamień) jest stosowany głównie w postaci spiekanych węglików wolframu.Węgliki spiekane lub twarde metale, jak często się je nazywa, to klasa materiałów wytwarzanych przez „cementowanie” ziaren węglika wolframu w osnowie spoiwa metalicznego kobaltu w procesie zwanym spiekaniem w fazie ciekłej.
Obecnie rozmiary ziaren węglika wolframu wahają się od 0,5 mikrona do ponad 5 mikronów z zawartością kobaltu, która może wzrosnąć do około 30% masy.Ponadto dodanie innych węglików może również zmienić końcowe właściwości.
Rezultatem jest klasa materiałów, które charakteryzują się
Wysoka wytrzymałość
Wytrzymałość
Wysoka twardość
Zmieniając wielkość ziarna węglika wolframu i zawartość kobaltu w osnowie oraz dodając inne materiały, inżynierowie mają dostęp do klasy materiałów, których właściwości można dostosować do różnych zastosowań inżynieryjnych.Obejmuje to zaawansowane technologicznie narzędzia, części eksploatacyjne i narzędzia dla budownictwa, górnictwa oraz sektora ropy i gazu.
Produkty z węglika wolframu są wynikiem procesu metalurgii proszków, który wykorzystuje głównie proszki metali z węglika wolframu i kobaltu.Zazwyczaj składy mieszanek mieszczą się w zakresie od 4% kobaltu do 30% kobaltu.
Głównym powodem wyboru zastosowania węglika wolframu jest wykorzystanie wysokiej twardości, jaką wykazują te materiały, co opóźnia tempo zużycia poszczególnych elementów.Niestety, karą za wysoką twardość jest brak twardości lub wytrzymałości.Na szczęście, wybierając kompozycje o większej zawartości kobaltu, można osiągnąć wytrzymałość i twardość.
Wybierz niską zawartość kobaltu do zastosowań, w których element nie będzie narażony na uderzenia, osiągnie wysoką twardość i wysoką odporność na zużycie.
Wybierz wysoką zawartość kobaltu, jeśli aplikacja wiąże się z wstrząsami lub uderzeniami i uzyskaj większą odporność na zużycie niż większość innych materiałów, w połączeniu z odpornością na uszkodzenia.
Czas publikacji: 29 lipca-2022